راهکارهای ایجاد اعتماد به نفس در کودک

اعتماد به نفس برای شادی، سلامت و موفقیت کودک در آینده بسیار مهم است.

کودکان با اعتماد به نفس برای مقابله با فشار همسالان، مسئولیت پذیری، ناامیدی ها، چالش ها و احساسات مثبت و منفی مجهزتر هستند و عامل کلیدی در رشد اعتماد به نفس کودک چیست؟ شما! والدین و معلمان کودک.

نگران نباشید. برای ایجاد اعتماد به نفس در کودک لزومی ندارد یک کار ترسناک یا پیچیده انجام دهید. در واقع، شما می توانید آن را سرگرم کننده کنید!

از این استراتژی های موثر و مبتنی بر تحقیق استفاده کنید تا اعتماد به نفس فرزندان یا دانش آموزان خود را افزایش دهید.

1. 1- مطمئن شوید که بچه ها می دانند عشق شما بدون قید و شرط است. نوع نگاه ما به فرزندانمان (یا آنگونه که بچه هایمان باور دارند ما آنها را می بینیم) تأثیر عمیقی بر دید آنها از خود دارد. برای فرزندانتان (یا دانش آموزانتان) روشن کنید که آنها را دوست دارید و به آنها اهمیت می دهید، حتی زمانی که اشتباه می کنند یا تصمیمات نادرستی می گیرند، از انتقاد شدید یا شرمسار کردن آنها بپرهیزید.
2. 2- خودگویی مثبت را با خود تمرین کنید. هم کودکان و هم بزرگسالان اغلب درگیر گفتگوهای منفی و مضر با خود هستند مثل «من نمی توانم این کار را انجام دهم» یا «من از خودم بدم می آید»
   باید سعی کنید به آنها آموزش دهید جملات مثبت نسبت به خود بگویند و هرروز آن جملات را تکرار کنند.
   
3. 3- آنها را با نامشان خطاب کنید. خطاب قرار دادن کودکان با نام، روشی قدرتمند و ساده برای ارسال پیام مهم بودن آنها است، به خصوص زمانی که با تماس چشمی دوستانه همراه باشد.
4. 4- به آنها "وظایف ویژه" متناسب با سن خود بدهید تا به شما کمک کنند. علاوه بر کارها و کارهای کلاسی، به کودکان "وظایف ویژه" بدهید تا به آنها کمک کنید احساس مفید بودن، مسئولیت پذیری و شایستگی کنند. استفاده از کلمه "ویژه " به کودکان اعتماد به نفس بیشتری می دهد. در خانه، این وظایف ویژه می‌تواند شامل کمک به حیوان خانگی یا خواهر یا برادر کوچک‌تر در صورت لزوم، «دستیار» آشپزی شما باشد، یا برای یک کودک بسیار کوچک، به سادگی لباس‌های خود را بپوشد. در کلاس، بچه ها می توانند در ساختن تزئینات کلاس، آبیاری گیاهان، پاک کردن تخته و غیره کمک کنند.
   
5. 5- به بازی آنها بپیوندید (و اجازه دهید بازی را رهبری کنند). شرکت در بازی کودک این پیام را می دهد که او مهم است و ارزش وقت شما را دارد. در طول زمان بازی، والدین می توانند به کودکان اجازه دهند تا فعالیت را آغاز کنند یا انتخاب کنند، و همچنین آن را هدایت کنند. زمانی که والدین خود را درگیر نشان می دهند و از فعالیت تحت رهبری کودک لذت می‌برند، کودک احساس ارزشمندی و موفقیت می‌کند. معلمان کودکان خردسال می توانند این استراتژی را در کلاس درس نیز اجرا کنند.
6. 6- روی بهبود اعتماد به نفس خود تمرکز کنید. این مرحله ای نیست که بتوانید یک شبه انجام دهید، اما یکی از ضروری ترین مراحل در این لیست است. والدین اولین و بهترین الگوی کودک هستند، بنابراین در صورت نیاز برای ترمیم اعتماد به نفس خود وقت بگذارید. با دادن نظرات مثبت در مورد خود و دیگران در حضور فرزندتان شروع کنید. معلمان نیز باید از انتقاد از خود و اعتماد به نفس الگو در مقابل دانش آموزان خود بپرهیزند.
7. 7- از آنها راهنمایی یا نظرشان را بخواهید. از کودکان در مورد موقعیت های مناسب سنشان توصیه یا نظر بخواهید تا نشان دهید که برای آنها و ایده هایشان ارزش قائل هستید. این همچنین به کودکان کمک می کند تا با نشان دادن اینکه حتی بزرگسالان نیز گاهی به کمک نیاز دارند، اعتماد به نفس خود را افزایش دهند، و اشکالی ندارد که آن را بخواهید.
8. 8- زمان خاصی را با هم اختصاص دهید. عشق و پذیرش، مؤلفه های کلیدی اعتماد به نفس و عزت نفس هستند، بنابراین والدین باید زمان با کیفیتی را با فرزندان خود بگذرانند تا نشان دهند که آنها ارزشمند هستند. او را به گردش ببرید، با هم شام بخورید، بازی کنید، به بیرون بروید یا هر فعالیت دیگری انجام دهید که به شما و فرزندتان اجازه می دهد از زمان بودن با هم لذت ببرید. معلمان می‌توانند با شناخت علایق یا سرگرمی‌های دانش‌آموزان و صحبت‌های شخصی با هر کودک، به کودکان کمک کنند تا احساس کنند که مورد علاقه و پذیرش قرار می‌گیرند، مانند: «دیروز بازی فوتبالت چطور بود سارا؟» یا «فکر می‌کنم شاید این کتاب در مورد دایناسورها را دوست داشته باشی امین؟»
9. 9- نحوه تعیین و تنظیم و دستیابی به اهداف را به آنها بیاموزید. تعیین و دستیابی به اهداف چالش برانگیز و واقع بینانه می تواند به کودکان کمک کند تا احساس توانایی بیشتری داشته باشند.
10. 10- زمانی را برای توجه بی‌نظیر به آنها اختصاص دهید. والدین، فرزند شما تشخیص می دهد که چه زمانی ذهن شما به چیز دیگری می پردازد یا زمانی که شما توجه کامل خود را به او اختصاص نمی دهید. برای اینکه فرزندتان احساس ارزشمندی و اعتماد به نفس کند، زمانی را به کنار گذاشتن وسایل الکترونیکی اختصاص دهید، افکار مربوط به کار یا سایر مواردی که حواستان را پرت می‌کند را از ذهن خود دور کنید و واقعاً توجه خود را روی فرزندتان متمرکز کنید. معلمان نیز می توانند برای دانش آموزان وقت بگذارند و به نیازهای آنها توجه کامل داشته باشند.
    
11. 11- آنها را به روش درست تحسین کنید. ستایش کردن کودکان مؤثر نیست، اما تمجید از کار کودکان درست است و مطمئناً می تواند عزت نفس آنها را بالا ببرد. به کودکان تحسین واقعی و خاص بدهید که بیشتر بر تلاش آنها برای انجام کاری متمرکز باشد تا نتایج آن کار. از تعریف و تمجیدهای کلی مانند " آفرین خیله خوبه!" بپرهیزید و مثلا بگویید "تو خیلی خوب از قلمو برای کشیدن نقاشی استفاده میکنی!"
12. 12- اجازه دهید صحبت های مثبت شما در مورد آنها با دیگران را بشنوند. یکی دیگر از راه های سریع و آسان برای تقویت اعتماد به نفس کودک این است که "به طور تصادفی" به او اجازه دهید که حرفهای شما را در مورد ستایش دستاوردها و تلاش های بزرگ خود برای دیگران بشنود. بچه‌ها گاهی اوقات وقتی مستقیماً آنها را تحسین می‌کنیم، شک می‌کنند، اما شنیدن تکرار این تمجید برای دیگران، آن را باورپذیرتر (و حتی معنادارتر ) می‌کند.
13. 13- در مقابل مقایسه آنها با دیگران مقاومت کنید. از مقایسه کودکان با خواهر و برادر یا همکلاسی خود با سؤالاتی مانند "چرا نمی توانید مانند او رفتار کنید؟"، یا "ببین خواهرت در مدرسه چقدر خوب است!، یا "چرا نمی توانی این کار را انجام دهی؟"، دوری کنید. این مقایسه ها باعث می شود که بچه ها به خودشان شک کنند، باور کنند که نمی توانند شما را راضی کنند یا انتظارات شما را برآورده کنند و در نهایت اعتماد به نفس خود را از دست بدهند.
14. 14- به آنها کمک کنید علایق و توانی های خود را کشف کنند. وقتی کودکان آنچه را که دوست دارند و در آن برتری دارند پیدا می کنند، به خود و توانایی هایشان اعتماد می کنند. فرصت هایی را برای فرزندان یا دانش آموزان خود ایجاد کنید تا فعالیت های مورد علاقه خود را امتحان کنند و از این تلاش ها حمایت کنید.
15. 15- به آنها کمک کنید تا بر ترس از شکست غلبه کنند. ترس از شکست، اغلب کودکان را از تلاش و دستیابی به حداکثر پتانسیل خود باز می دارد که به طور طبیعی می تواند اعتماد به نفس را کاهش دهد. با آموزش اینکه اشتباهات بخش کاملا قابل قبولی از زندگی هستند و اینکه افراد به ندرت بدون چالش و شکست به موفقیت می رسند، به کودکان کمک کنید تا بر ترس از شکست غلبه کنند.
16.  16- آنها را به ابراز احساسات تشویق کنید. وقتی احساسات کودک را مورد انتقاد قرار می‌دهید یا نادیده می‌گیرید، ممکن است احساس کند که احساسات او اهمیتی ندارند و به این نتیجه می‌رسند که این بدان معناست که او نیز اهمیتی ندارد. کودکان را به ابراز احساسات مثبت و منفی تشویق کنید و به آنها کمک کنید تا از طریق این احساسات به شیوه ای سالم صحبت کنند.
17. 17- مطمئن شوید که آنها می دانند که شما از انتخاب های آنها ناراحت هستید، نه از خود آنها. گاهی اوقات ناراحت شدن از فرزندان یا دانش آموزان اجتناب ناپذیر است و باید انتقادات و پیامدهای سازنده ای ارائه دهید. با این حال، روشن کنید که این انتخاب ها یا اعمال کودک است که از آن ناراحت هستید، نه از شخصیت کودک. به جای انتقاد از کودک با جملاتی مانند "تو خیلی تنبلی!" یا "چرا اینقدر شلخته ای؟، بگویید " تو وسایلت را بعد از بازی سرجایش نمی گذاری!"
18. 18- دیوار مشاهیر ایجاد کنید تا دستاوردهای آنها را بشناسید. در خانه یا در کلاس درس، می‌توانید با ایجاد «دیوار مشاهیر» که دستاوردهایی مانند نمرات خوب، پروژه‌ های هنری، جوایز یا گواهی‌نامه‌ها، تصاویر کودک در حال شرکت در ورزش یا موارد دیگر را به نمایش می‌گذارد، غرور و قدردانی خود را از دستاوردهای کودکان نشان دهید. دیوار مشاهیر می تواند تلاش و عزم کودک را برجسته کند و به او اعتماد به نفسی بدهد که به ویژه در مواقع شک و تردید می تواند مفید باشد.
19. 19- آنها را به آغوش بگیرید! محبت جسمانی، عشق، پذیرش و تعلق را به کودک منتقل می کند و باعث خوشحالی و اعتماد به نفس می شود. والدین و معلمان بچه های کوچکتر می توانند به بچه ها با زدن پنجه دست به هم، نوازش به پشت، تکان دادن موها و آغوش های زیاد نشان دهند که به آنها اهمیت می دهند و برایشان ارزش قائل هستند.
20. 20- به آنها اجازه دهید انتخاب های متناسب با سن خود داشته باشند. مانند کارها و وظایف خاص آنها. این حق انتخاب ها به کودکان کمک می کند تا احساس شایستگی و قدرت کنند.
    
    به کودکان اجازه دهید تصمیمات متناسب با سن خود بگیرند، مانند اینکه چه چیزی بپوشند، چه چیزی برای صبحانه بخورند، از چه بازی یا رنگی استفاده کنند، کجا به گردش بروند و غیره.
    
    معلمان می توانند با اجازه دادن به دانش آموزان در مورد اینکه چگونه برای انجام  یک فعالیت تصمیم گیری کنند (با رسم یک تصویر، نوشتن یک آهنگ، یا ایجاد داستان، آنچه را که درباره آب و هوا می دانند نشان دهند) یا اجازه دادن به دانش آموزان برای بحث و انتخاب روش ها، این مهارت را در کلاس درس ایجاد کنند.

منبع: Hamiltonpsychologyclinic.com

ترجمه: پارمیس اسدی