قطعاً رفتار پرخاشگرانه برای والدین و معلمها همکلاسیها و حتی خواهر و برادرها بسیار نگران کننده خواهد بود.
بحث مورد توجه این است که به محض دیدن رفتار پرخاشگرانه باید در آن دخالت کرد.
علل متفاوتی مثل ریشههای ژنتیکی رفتارهای والد و فرزندی اضطراب ناشناخته در محیط کودک و موارد مشاهده نشده دیگر میتوانند باعث آن شده باشند.
پرخاش میتواند به صورت کلامی متوجه هر فردی در زندگی کودک شود و همچنین میتواند به صورت فیزیکی اعمال شود که برای افرادی که در زندگی کودک حضور دارند میتواند بسیار خطرناک باشد.
موردی که از آن مطمئن هستیم این است که دخالت برای حل رفتار پرخاشگرانه در کودک نیازمند رعایت الگوهای دخالتی مناسبی است و مهمترین بخش آن رعایت کردن و دنبال کردن قواعد این کار جهت نتیجه گرفتن در کاهش پرخاشگری کودک است تا رفتار پرخاشگرانه تشدید نشود و از طریق روش های مناسب و تداوم و پاداش دهی در صورت کاهش پرخاشگری این عادت را در کودک تقویت کرد.
پس لطفاً اگر مشاهدهگر رفتار پرخاشگرانه در کودک خود بودید حتماً با روشهای مناسب مداخله بکنید و کمک تخصصی دریافت کنید.
تهیه ، تنظیم و ترجمه: خانم پارمیس اسدی